Bop oftewel bebop is een ritmische muziekstijl met zijn roots in de jazzmuziek, anderzijds ook gekenmerkt door een belangrijke plaats voor vlot in het gehoor liggende harmonieën en ruimte voor instrumentalisten om op hun instrument te soleren. De traditionele instrumentale bezetting van een bebopband bestaat uit een pianist, bassist en drummer, maar ook blazers met een saxofonist en trompettist spelen een belangrijke rol in de sound van muziek in deze stijl. De bekendste muzikanten in het bebopgenre zijn o.a. Charlie Parker, Dizzy Gillespie, Thelonius Monk, Oscar Peterson, Charles Mingus, Max Roach, Sonny Rollins en Miles Davis.

Bebop ontwikkelde zich tijdens en vlak na de tweede Wereldoorlog. Het is een muziekstijl die zich in de Verenigde Staten ontwikkelde in de jaren ‘40 en bestaat uit complexe ritmes en harmonieën die vaak een dominante positie innemen en algemeen wordt gezien als de opvolger van het ‘swing’-genre. In veel bebop wordt een specifiek thema gespeeld, waarna alle instrumentalisten de kans krijgen te soleren en met het thematisch materiaal aan de slag te gaan, iets dat alleen tot leven kan komen door een dynamische samenwerking met de andere muzikanten.

Steden als Los Angeles en New York waren in de Verenigde Staten toonaangevend voor deze muziekstijl en al gauw kwamen de invloeden uit de country en rock’n’roll zich ook vermengen met bebop waardoor bebop-nummers in de tweede helft van de jaren ’50 en begin jaren ’60 veel dansbaarder zijn geworden. Voor het vierde verzamelalbum in de serie ‘Bop-A-Rama’ daalde ‘Atomicat Records’-samensteller Dee Jay Mark Armstrong nog eens diep af in zijn muziekkelder waar hij zijn enorme collectie van stokoude platen uit de jaren ’40, ’50 en ’60 van de vorige eeuw heeft gestockeerd.

Deze zoektocht leverde opnieuw 30 songs uit deze ‘Golden Years’ op met dansbare nummers in rockabilly-, hillbilly-, bluesrock- en Cajun-stijl. Trouw aan de filosofie van het retroplatenlabel zijn de meeste nummers ook nu weer afkomstig van voor de meeste muziekliefhebbers onbekende vertolkers. Maar voor de video’s bij deze recensie konden we toch een speciaal nummer selecteren met de Nederlander Peter Koelewijn als ‘Peter En Zijn Rockets’ die in 1960 het nummer “De Hele Stad Is Gek En Dol” brachten. Op de video ziet u hen deze song brengen tijdens een jaren later volgende optreden. Op de tweede audiovideo laten we u het liedje “Hey Little Girl” van Roy Young horen, een song die in 1959 als single op de markt is verschenen. De overige 28 nummers moet u zelf maar eens proberen te ontdekken op dit vierde verzameldocument in deze reeks.

(valsam)